Kış aylarında seyahat sıkıntıları yeni değildir - iptal edilen uçuşlar, gecikmeler, cevapsız bağlantılar, siz adlandırın, gerçekleşmesi muhtemel. Bir hub havaalanında mahsur kalmak, muhtemelen olmak istediğin son şey. Evlat, şu havaalanı katı rahat bir yatak, değil mi? Daha da kötüsü, gecikmişseniz, kaderinizin ne olduğunu bulmak için canavarca uzun müşteri 'hizmeti' satırlarında beklemeniz gerekir. Daha da kötüsü, sırada beklerken alternatif bir bağlantıyı kaçırdığınızı bulmak!

Havayolları destek personeli personelini kestikçe durum daha da kötüleşti. Bununla birlikte, iPhone ile yolcuların seyahat kabuslarıyla yolumuza devam etmek için meseleleri kendi ellerimize ve başparmaklarımıza götürebiliriz.

Bunu şahsen geçen hafta öğrendim. İptal edilen kalkış kalkış Birleşik Devletler uçuşumu SFO'dan Denver'a iki saat geciktirdiğinde Iowa'ya döndüm, Iowa ile olan bağlantımı 10 dakika kaybettiğimi fark ettim. Kaderimin ne olduğu konusunda cahil ve güçsüz kılmak yerine, Denver’da taksiler yaptıktan sonra, iPhone’da Safari’yi kullanarak günün ilerleyen saatlerinde uçuşlara baktım ve 6 saat boyunca göze çarpar olduğumu öğrendim. Denver'da bekleyin, ama şükürler olsun ki, havaalanına tepeden bakan hedefim olan Iowan metropolüne bir başka uçuş daha oldu.

Tabii ki, Hindistan'daki anlaşılmaz bir çağrı merkezinden aynı bilgileri bulmak için 45 dakika beklemeye bekleyebilirdim, ancak bunun yerine iPhone'umu bir sonraki uçuş için Iowa'ya gitmek, rezervasyon yaptırmak ve bir yeri onaylamak için kullandım.

Uçaktan indikten sonra 100 yolcu arkadaşım ve ben 200 kişilik müthiş müşteri "servis" hattına katıldık. Ben sadece biniş kartı almak için oradaydım (daha sonra kendi başımdan bir kioskta basabileceğimi fark ettim) ancak diğer herkes bağlantı seçeneklerinin ne olduğunu öğrenmek için bekleyen bir adım geri çekildi.

Bu, tam web erişimine sahip iPhone'un kullanışlı olmaktan öteye geçtiği ve yeni arkadaşlar edinme biçimim. Pek çok insan United'ı beklemekteydi veya yüzlerce insanın arkasında beklerken hayal kırıklığına uğramış görünüyordu. Daha da kötüsü, havaalanı izleyicileri 1 veya 2 saatten daha fazla olan uçuşlar listelemedi. Ancak, iPhone ile, insanlar için uçuşlara bakmaya başladım, sonunda onlara hemen 42 numaralı kapıya geçmelerini söyledim çünkü daha önce alabilecekleri gecikmeli bir uçuş vardı ya da iki başka bağlantılı uçuş vardı. Henüz monitörlerde görünmeyen birkaç saat. İnsanlar gelip seçeneklerinin ne olduğunu sormaya başladılar ve çoğunun havaalanı katında uyumak zorunda olmadıklarını söylemekten mutlu oldum. En azından insanlara seçeneklerinin ne kadar kasvetli bir müşteri 'hizmeti' hattında olduğunu söyleyebilmem için bana iPhone'u kullanabilmek, sunmaktan gurur duyduğum bir hizmetti, ancak havayollarından biri gerçekten başından beri yapmak zorundaydı.