Herkesin bildiği gibi, şimdi bir paylaşım ekonomisinde yaşıyoruz. İnsanlar evlerini (Airbnb), mutfak becerilerini (EatWith), el emeğini (TaskRabbit) paylaşıyorlar - heck, hatta paralarını bile (LendingClub).

Tabii ki arabaları: Lyft ve Uber sürücüleri sizi A noktasından B noktasına kadar feribotla doyacaklar (ya da dürüst olalım, A çubuğunu B çubuğuna). Ama ya kendi arabanıza ihtiyacınız varsa? Belki, aileniz Florida'da bir hafta boyunca ailenizin kullanabileceği bir minivan?

Tipik olarak, bu tür bir düzenleme Bütçe, Hertz veya benzer şekilde geleneksel bir araba kiralama kıyafeti gezisi gerektirir. Ancak paylaşım ekonomisi sayesinde artık özel bir araba kiralamak mümkün. Ve sık sık önemli ölçüde daha az para için.

Bu tam da (üzgünüm) beni bireylerden araba kiralamanıza izin veren Uber benzeri bir hizmet olan Turo'a (ya da biraz para kazanmak istiyorsanız, kendi aracınızı başkalarına kiralamanıza) götürdüğüm umudumdu.

Hiç duymadım? Çünkü, geçen Kasım ayına kadar, Turo RelayRides'ti. (Bunu daha önce hiç duymamış olsanız da affedilebilirsiniz; Joel Stein'ın paylaşım ekonomisinin patlayıcı büyümesi hakkındaki müthiş hikayesini okuduğumda geçen yıla kadar söylemedim.) şehirdeki kiralık oyun - GetAround ve FlightCar benzer modellere sahip - ancak seyahat ihtiyaçlarıma en uygun gibi görünüyordu.

Yani ailemin haftasında Florida'da kiralayabileceğim çok sayıda minivan buldum. Bir tatil olduğu için, kiralık araba şirketleri bana en az 400 dolar verecekti. Turo'da "Dmitry's 2009 Dodge Caravan" ı günde 30 dolara buldum. Çeşitli vergiler, harçlar ve neyse, ekleyerek, hafta için 200 doların biraz üzerinde bakıyordum.

Turo ve benzeri servislerin doğrudan eğlenmek için de kullanılabileceğini, bir Corvette veya Mini Cooper'ı bir günlüğüne kiralamanıza olanak tanıdığını - randevu gecesi ya da kişisel hoşgörü için harika olduğunu belirtmek için burada duraklatmalıyım. Gerçekten de, ormanın boynunda bir çift Minis buldum, ikisi de günlük 50 dolar.

Ama minibüse dönelim. Bir 2009 biraz eski gibiydi, ama fotoğraflarda yeni gibi görünüyordu, peki ya birkaç çan ve ıslık yoksa? Artı, Dmitry eski kiracılardan çok olumlu eleştiriler aldı, bu yüzden dalmaya karar verdim.

Kiralamak için Turo Web sitesini kullanmama rağmen, Turo uygulaması bana güncellemeler verdi ve Uber uygulamasının çalışma biçimine benzer şekilde beni doğrudan Dmitry ile temasa soktu. Ne yazık ki, tam olarak gelmeyecek; asla uçuş numaramı veya varış saatimi sormadı ve "Seninle nerede buluşacağım?" gibi sorular sormak zorunda kaldım. Verdiği yanıtlar genellikle "K" marka tüccardan geliyordu.

Bununla birlikte, Florida güneşi için bagaj talebinden çıktıktan iki dakika sonra, Dmitry Karavan'a geçti. Bir elini uzattı, ehliyetimi kontrol etti, bana anahtarı verdi, ön taraftaki mevcut bir çukura işaret etti ve sonra yürüdü. Orada bir ya da iki karışık olabileceğini düşünüyorum, ancak bu bizim etkileşimin kapsamıydı.

Söylemeye gerek yok, kiralık araç servis otobüsü bulmaktan, kiralık araç servis otobüsü kullanmaktan, kirayı almak için uzun bir sıra beklemekten, sonsuz formları doldurmaktan, sonsuz yükseltmelerden kaçınmaktan çok farklı bir deneyim. Turo: çok daha iyi. Elbette, kilometreniz değişebilir, ancak borç verenler bu tür bir verimlilik sunarak ve bunun sonucunda olumlu eleştiriler alarak daha fazla kiracı çekiyorlar.

Minibüsün kendisi lekesiz ve yeni gibi, diş için tasarruf. Ve ön camın üstündeki SunPass etiketini not etmekten memnun oldum; Florida'nın çok sayıdaki gişe odasını durmadan yakınlaştırmama izin verdi.

Ayrılma zamanı geldiğinde, elbette ben Dmitry'a nerede buluşacağını sormak zorunda kaldım. “Gidenler” geri mesaj attı. Tamam, akıllı adam, bakalım hangi havayolunda olduğumu öğrenebilir misin? Ama tabii ki, Delta kapısına çektiğimde tam orada duruyordu. Büyücü!

Ona anahtarı verdim ve o da buydu. İmzalanacak form yok, otobüs yok. Ben Dmitry’nın büyük bir hayranı değildim, ama Dmitry’in minibüsü? Hoşuma gitti. Ve bizi kandırdığı için Turo'dan hoşlandım. Kesinlikle hizmeti tekrar kullanırdım.

Bu tasarıya rağmen birkaç gün sonra aldım. Anladığım kadarıyla yukarıda bahsettiğim geçiş ücretleri için kancadayım, sanırım mantıklı. Bu, Dmitry'ın listesinin hiçbir yerinde belirtilmedi, ancak Turo'nun SSS sayfasının hızlı bir şekilde algılanması, geçiş ücretlerinin, kiracının sorumluluğunda olduğunu ortaya koydu. Taksitli: yaklaşık 14 $; biggie yok.

Bu önemli bir hatırlatma görevi görür: ödevini yap. Turo'nun gezgin yardım sayfalarını okuyun, böylece özellikle de sigorta kapsamı ve yol yardımı konusunda sürprizler olmaz. Örneğin, geleneksel bir kiralık arabada, kredi kartı sağlayıcınız genellikle bir miktar kapsama alanı sunar. Turo ile muhtemelen değil. Eski deyişi çimdiklemek için: kiracıya dikkat et.

Bu yeni ekonomideki her şey için doğru. Daha düşük maliyetler ve daha fazla rahatlık karşılığında yeni riskler olabilir. Ancak şu ana kadarki sınırlı deneyime dayanarak, almak istediğim riskler bunlar. Senin düşüncelerin?